Γιώργος Σφακιανάκης

Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ . Ο άγιος των ποιητών .


Ήταν  Οκτώβρης και είχε βαρυχειμωνιά , φύσαγε, κρύο, ψιλόβρεχε, όλα τα στοιχεία της φύσης διαμαρτύρονταν και μείς σκυθρωποί ανεβαίναμε την ανηφόρα του πρώτου νεκροταφείου να πάμε τον Τάσο. Ο χρόνος έγραφε  1988 και ο Οκτώβρης είχε 30 μέρες, ο Τάσος 66 χρόνια  και μείς μεγάλη θλίψη . Τι συντεταγμένες είναι αυτές . Τάσο, όμορφε άγγελε . Ως και νεκρός ένας άγγελος είσαι, ήταν τα λόγια που επαναλάμβανε συνέχεια ο Γιάννης  Ρίτσος , ο μεγάλος αδελφός .
Όταν πήγαινα στο σπίτι του, δεν άφηνε την γυναίκα του την Μαρία να μου κάνει καφέ , ήθελε να μου κάνει εκείνος τον καφέ και μου έλεγε, να το λες, ο ποιητής μου έφτιαχνε καφέ .  Ήμασταν γείτονες , έμενε  Αχαρνών  35 και  Ηπείρου στον τέταρτο όροφο, σπίτι του είδα πολλές φορές αντιπροσωπείες από  πανεπιστήμια που μελετούσαν το έργο του. Πάντα περιποιημένος με το φουλάρι του , μιλούσε χαμηλώφονα, με τον καλό λόγο για όλους . Όταν τον πρωτογνώριζες δεν θα μπορούσες να φανταστείς τις ταλαιπωρίες που έχει περάσει , αναρωτιόσουν αυτός ο ήρεμος άνθρωπος έχει κάνει εξορία, από αυτόν τον άνθρωπο κινδύνευε η πατρίδα, αυτός μιλάει μόνο για ζωή, για ένα καλύτερο κόσμο ,για μια πανανθρώπινη αγάπη . 

Ο ΤΣΙΡΚΑΣ και η Έμμη .


Στο βιβλίο του Μίλτου Πεχλιβάνου < Από τη Λέσχη στις Ακυβέρνητες Πολιτείες , η στίξη της ανάγνωσης > εκτός του ότι είναι μια πολύ σοβαρή μελέτη , υπάρχει και η αλληλογραφία του Στρατή Τσίρκα με φίλους του και διανοούμενους της εποχής  από την Αίγυπτο, την Κύπρο και την Ελλάδα .
Αυτή που μου τράβηξε την προσοχή και με έκανε να  ψάξω και να γράψω αυτό το άρθρο , είναι η επιστολή του  αλεξανδρινού   Νίκου  Παντελίδη γραμμένη στα τέλη του Νοέμβρη του 65 σταλμένη από την Αλεξάνδρεια .

ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ Ένας ανίατος Μπιτσκόμπερ


Ο Καββαδίας είναι ο ποιητής που με το πρώτο του βιβλίο έχασε το όνομα του και όλοι τον φώναζαν Μαραμπού . Η ποιητική συλλογή Μαραμπού εκδόθηκε τον Ιούνιο του 1933 σε 235 αντίτυπα και έγινε ανάρπαστη , ακολούθησε το Πούσι το 1947 , το μυθιστόρημα Βάρδια το 1954 και το Τραβέρσο το 1975  Στην διάρκεια της δικτατορίας έγραψε την μπαλάντα για τον Τσε, τα πεζά του Πολέμου/ Στο άλογο μου και Λι το 1987.  Γεννήθηκε στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας τον Ιανουάριο του 1910 και αργότερα εγκαταστάθηκε στον Πειραιά  και φοίτησε στη Γαλλική σχολή  . Ο Καββαδίας  είχε ενημέρωση για τα σύγχρονα ρεύματα της ποίησης κυρίως για τα τεκτενώμενα στην γαλλική ποίηση , ήταν και γνώστης της παράδοσης και του δημοτικού τραγουδιού .  Είναι ο πρώτος που εισάγει αυτά τα πουλιά στην ελληνική λογοτεχνία.


ΚΩΣΤΗΣ ΜΟΣΚΩΦ. Ο άνθρωπος που φύλαγε Θερμοπύλες.

Φέτος κλείνουμε εβδομήντα χρόνια από την γέννηση του Κωστή Μοσκώφ . Από πατέρα Πόντιο τον Ηρακλή Μοσκώφ  και μητέρα Ιταλίδα την Αμίνα Αριγκόνι γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη τον Νοέμβριο του 1939 . Από τον γάμο του με την ηθοποιό Καλιόππη Πασχαλίδη απέκτησαν δύο παιδιά τον Ηρακλή και την Αμίνα.
Ο Κωστής Μοσκώφ ήταν ο άνθρωπος που ζούσε στις Ακυβέρνητες Πολιτείες, ο Θεσσαλονικιός και ο Αλεξανδρινός ο διανοούμενος και ο στοχαστής, ο πολιτικός, ο ιστορικός συγγραφέας, ο ποιητής.
Οι λέξεις Αίγυπτος, Μέση Ανατολή, Ελληνισμός, συνδέθηκαν με το έργο ζωής του. Οι αλλόθρησκοι γείτονες μας έμαθαν τι σημαίνει Ελλάδα και πολιτισμός,  ελληνική ποίηση και τον εθνικό μας πολιτισμικό πλούτο. Είναι ο πρωτοπόρος και εφευρέτης της πολιτισμικής μας διπλωματίας, τομή στον νεοελληνικό πολιτισμό.
Διορίστηκε μορφωτικός σύμβουλος του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού στη Μέση Ανατολή με έδρα το Κάιρο.

ΓΚΕΡΝΙΚΑ


Πίνακες με πολεμικές αναπαραστάσεις έχουν ζωγραφίσει πολλοί όπως  ο Ντελακρουά , ο Γκόγια και άλλοι, αυτό που κάνει την διαφορά από την Γκέρνικα του Πικάσο , είναι ότι δεν είναι μια απλή έκφραση ενός πολεμικού γεγονότος , ούτε αποβλέπει στην μετάδοση συναισθημάτων , είναι σύμπλεγμα εικόνων με νοήματα. Κάθε μορφή ξετυλίγει τις σκέψεις του μέσα στην ιστορία , η ζωγραφική του δεν είναι μια στατική έκφραση προκαθορισμένων ιδεών αλλά το άπλωμα της σκέψεις του μέσα από μια συνεχή ροή προσώπων. Στην τέχνη , υπήρχε  ένα  ισχυρό ρεύμα ενάντια στις τεχνικές απεικόνισης και τις χρήσεις της προοπτικής που είχαν καθιερωθεί από την εποχή της Αναγέννησης .